سـَََََََََــلامَتــی اٌونـاًبی کِــهـ


قــٌول دآدن تـآ آخـــرِِش بـمونـَن

اَمـآمشــخـََـص نکـَـردَن

"آخــَـَََـرِش" کجـــآسـتـ





به ســـــــــــــلامتــــی کســـی کـــه وقتــــی دستشــــو تو دستــــام گرفتـــــم
تمــــام تنـــم لرزیــــد

نـــه واســــــــــــــــه خوشحالــــی...

نـــه واســـه عشــــــــــــــــــــــــــق بـــازی...

واســــه تــــرس از فــــــردای بـــدون اون بــــــودن...!!!






فــــاحشــــــــه

آن عمــــــامــه به ســـری است کـــــه...

صیغـــــه محــــرمیت یک ساعتــــه میخواند تا شهـــــوت خود را ارضــــاء کند

و آنگـــــاه زنــــــی راکه زیر ستــم خطبـــه اش نمیـــرود

فـــاحشـــــه میخـــواند

فـــاحشـــــه زن ومــرد نمی شناســـد

اگـــر زنـــی که تن فروشــــی میکند فـــــاحشــــه است

فــــاحشــــه تر از او آن مـــــردی اســـت کـــــه...

شـــــرافت زن را به ریالــــی که لازمه سیرشدن شکــــم اوست میخـــــرد

وحــس ارضـــاء شدنش را در قبــال تباهــــــی یک زن جشن میگیــــرد

فــــاحشــــه یعنی آن کس کــــه...

شــــرافــت خود را؛ انســــانیت خود را

و انصــــاف و مردانگــــی خود را؛برای لحظـــــه ای لـــــذّت حراج میکنــــد...